Me and myself

วันนี้ผมใช้เวลาไปทั้งวัน กับความพยายามในการตั้งค่าให้ access point ทำตัวเป็น repeater เพื่อทวนสัญญาณ WiFi ของ TRUEWIFI ให้เข้ามาในบ้าน แล้วจะได้ยกเลิกบริการ ADSL ที่มีปัญหาคาราคาซังมาหลายเดือน แต่ไม่ว่าผมจะตั้งค่ายังไง AP ก็ไม่ยอม repeat สัญญาณเข้ามาให้ซักที ไม่รู้เป็นเพราะว่าผมมีความรู้ไม่เพียงพอ หรือว่าเป็นข้อจำกัดของอุปกรณ์ หรือมีเทคนิคที่ทำการป้องกันไว้ก็ไม่อาจทราบได้ ที่แน่ๆคือ ไม่สำเร็จครับ มีการวางแผน อ่านคู่มือเอกสาร ทำการจำลองสถานการณ์ ปรากฏว่าสำเร็จ แต่พอทำจริงๆกลับไม่ได้เรื่องซะงั้น ตัดสินใจเลิกตอนทุ่มกว่าๆ มึนไปหมด คิดว่าอีกนิดเดียว อีกนิดเดียว จะได้แล้ว สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ ไม่ดีเลย คราวหน้าต้อง monitor ความรู้สึกให้ดีกว่านี้

เหมือนจะไม่ได้เขียนบล๊อกมาซักพักนึงแล้วอาจจะเป็นเพราะขี้เกียจไม่ว่าง ลืมหรืออะไรก็ตาม แต่เมื่อวานนี้ ระหว่างขับรถกลับมาบ้านที่นนทบุรี นึกขึ้นได้ว่าตอนจะลงทางด่วนมีร้านเบอเกอร์อยู่ร้านนึงโปรโมทแองกัสเบอเกอร์มาพักนึงแล้ว แต่ที่ยังไม่ได้กินก็เพราะว่ายังเสียดายเงินอยู่ เมื่อวานนี้ด้วยความหิว เลยเปิดไฟเลี้ยวเข้าไปจอดรถโลดสั่งเบอเกอร์เนื้อแองกัสมากินโดยพลัน เบอเกอร์แองกัสที่นี่มีสองเมนูให้เลือกครับ คือเฉพาะเบอเกอร์ ราคา 225 บาท และรวมเป็นชุด มีฟรายและน้ำอัดลมให้ด้วย ผมเลือกแบบเบอเกอร์อย่างเดียว ตั้งใจว่าจะกินช้าๆ เพื่อลิ้มรสเนื้อแองกัสว่าเป็นอย่างไร โคแองกัสเป็นโคเนื้อพันธ์เก่าแก่ ไม่มีเขา และมีสีดำสนิททั้งตัว (อาจจะยกเว้นบริเวณเต้านม) เป็นพันธุ์ที่ได้รับความนิยมสูงทั้งในอังกฤษ อเมริกา และออสเตรเลีย ถ้าใครอยากรู้รายละเอียดเกี่ยวกับโคแองกัสลองดูได้จากที่ https://en.wikipedia.org/wiki/Angus_cattle  นะครับ เท่าที่สังเกตุเบอเกอร์ดู จะเป็นเนื้อบด ย่างสุก ซ้อนด้วยชีสหนึ่งแผ่น แต่ที่ทำให้ดูหรูหราก็คือจะมีเบคอนซ้อนมาในเบอเกอร์ด้วย แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะหิวจัดหรืออร่อยมากก็ไม่ทราบได้ ผมกินอย่างก